ຄວາມງົດງາມຝ່າຍຄວາມຊົ່ວ

ກົນລວງຄັ້ງທຳອິດຂອງມານຊາຕານ: ການບິດເບື່ອນຄວາມດີ.

ການແນະນໍາ

ງູ​ເປັນ​ສັດ​ທີ່​ສະຫລາດ​ກວ່າ​ສັດ​ທັງປວງ ທີ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ພຣະເຈົ້າ​ໄດ້​ສ້າງ​ຂຶ້ນ​ມາ. ມັນ​ຖາມ​ຜູ້ຍິງ​ວ່າ, “ແມ່ນ​ແທ້​ບໍ ທີ່​ພຣະເຈົ້າ​ຫ້າມ​ເຈົ້າ ບໍ່​ໃຫ້​ກິນ​ໝາກໄມ້​ໃດໆ​ໃນ​ສວນ​ນີ້?”ຜູ້ຍິງ​ຈຶ່ງ​ຕອບ​ງູ​ວ່າ, “ໝາກໄມ້​ທຸກ​ຕົ້ນ​ຢູ່​ໃນ​ສວນ​ນີ້ ພວກເຮົາ​ກິນ​ໄດ້​ໝົດ ເວັ້ນໄວ້​ແຕ່​ໝາກໄມ້​ໃນ​ຕົ້ນ​ທີ່​ຢູ່​ກາງ​ສວນ. ພຣະເຈົ້າ​ບອກ​ພວກເຮົາ​ບໍ່​ໃຫ້​ກິນ ຫລື​ແມ່ນແຕ່​ແຕະຕ້ອງ​ມັນ​ເປັນ​ເດັດຂາດ. ຖ້າ​ພວກເຮົາ​ຂືນ​ກິນ​ເມື່ອໃດ ພວກເຮົາ​ກໍຈະ​ຕາຍ​ເມື່ອນັ້ນ.”ແຕ່​ງູ​ໄດ້​ກ່າວ​ຕໍ່​ຜູ້ຍິງ​ວ່າ, “ບໍ່​ເປັນ​ຄວາມຈິງ​ດອກ ເຈົ້າ​ຈະ​ບໍ່​ຕາຍ. ພຣະເຈົ້າ​ກ່າວ​ເຊັ່ນ​ນັ້ນ​ເພາະ​ພຣະອົງ​ຮູ້​ວ່າ ຖ້າ​ເຈົ້າ​ກິນ​ໝາກໄມ້​ນັ້ນ​ເມື່ອໃດ ເຈົ້າ​ກໍ​ຈະ​ເປັນ​ເໝືອນ​ພຣະເຈົ້າ ເມື່ອນັ້ນ, ແລ້ວ​ເຈົ້າ​ກໍ​ຈະ​ຮູ້ຈັກ​ຄວາມດີ ແລະ​ຮູ້ຈັກ​ຄວາມຊົ່ວ.”

– ປະຖົມມະກາoນ 3:1–5

ຢູ່ມາວັນໜຶ່ງໃນຂະນະທີ ເອວາ ກຳລັງຍາງເຂົ້າໄປໃນສວນນັ້ນໄກ້ກັບຕົ້ນໄມ້ທີຮູ້ຈັກດີແລະຊົ່ວນັ້ນ ຊາຕານກໍໄດ້ເວົ້າກັບນາງ ນາງໄດ້ປັດສະຈາກຄວາມຢ້ານກົວທັງສິ້ນ ເພາະຄວາມຢ້ານຍັງບໍທັນໄດ້ເຂົ້າມາໃນໂລກນີ້ເທື່ອ ຊາຕານກໍເລີ້ມຖາາມນາງກ່ຽວກັບຜົນລະໄມ້ທີພຣະເຈົ້າຕ້ອງຫ້າມ ຊາຕານຖາມຄຳເຕື່ອນຂອງພຣະເຈົ້າແລະແຮງຈູງໃຈຂອງພຣະອົງທີ່ມີຕໍມະນຸດ ເມືອເອວາຟັງແລ້ວກໍເລີ້ມສົງໃສພຣະເຈົ້າ ແລ້ວນາງກໍໄດ້ຈັບຜົນລະໄມ້ດ້ວຍຄວາມພິຈາລະນາແລະກິນ ຫຼັງຈາກນັ້ນນາງກໍໄດ້ເອົາຜົນລະໄມ້ເອົາມາໃຫ້ ອາດາມ ແລ້ວອາດາມກໍກິນ ແລະໃນທັນໃດນັ້ນພວກເຂົາກໍຮູ້ສຶກວ່າເຂົາເປື່ອຍກາຍແລະລະອາຍໃຈ.

– ຄວາມຫວັງ, ບົດທີ 3

ການສັງເກດ & ການພິຈາລະນາ

ພາກສວນຂອງຄວາມຫວັງທີພວກເຮົາກຳລັງພິຈາລະນາຢູ່ນັ້ນມີການອະທິບາຍຢ່າງຫຼາຍລະອຽດໃນພຣະຄຳພີ ປະຖົມມະການ 3. ເຮົາສາມາດສັງເກດເຫັນໄດ້ຢ່າງຈະແຈ້ງໃນພຣະຄຳພີເບີງເທີງແລ້ວວ່າ ຊາຕານໄດ້ປະກົດຕົວກັບ ເອວາແລະເວົ້າກັບເອວາໂດຍໃຊ້ພາຫານະເປັນງູ ແຕ່ເອວາ ບໍເໝື່ອນພວກທ່ານຫຼື ຂ້ານນ້ອຍເອງ ອາດຈະບໍຢ້ານງູແບບນີ້ ໃຫ້ເຮົາພິຈາລະນາເບິງວ່າ ເປັນຫຍັງເຫດການແບບນີ້ໜ້າຈະເກີດຂື້ນມາແລ້ວ.

ປະການທີ1 ຕົ້ງແຕ່ເລີ້ມຕົ້ນຈົນມາເຖິງໃນຕອນນີ້ເລື່ອງລາວຂອງພຣະເຈົ້າ ເຮົາບໍເຫັນສິ່ງທີບົງບອກວ່າ ຄວາມຢ້ານມີຢູ່ໃນໂລກນີ້ທີພຣະເຈົ້າສ້າງໄວ້ ການລວມຕົວກັນຄັ້ງທຳອິດຂອງຄວາມຢ້ານຢູ່ໃນ ປະຖົມມະການ 3:10 ຫຼັງຈາກອາດາມບໍເຊື່ອຟັງພຣະເຈົ້າແລະຈາກ ປະຖົມມະການ 9:2 ເຮົາອາດສະຫຼຸບໄດ້ວ່າ ໃນຂະນະນັ້ນສັດບໍເຂີຍຢ້ານຄົນ(ຫຼືຢ່າງນ້ອຍທີສຸດຄວາມຢ້ານທີມີຕໍມະນຸດກໍມີນ້ອຍ) ໃຫ້ເຮົາລອງນຶກເຖິງສະພາບຂອງເອວາໃນເວລານີ້ ນາງບໍເຄີຍພົບສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງໃນໂລກນີ້ໃຫ້ນາງຢ້ານເລີຍ!

ປະການທທີ2 ມາພິຈາລະນາວິທີທີ່ສາຕານອອກມາສະແດງຕົນເອງ ຄຳທີ່ແປ່ອອກມາໃນພຣະຄຳພີປະຖົມມະການວ່າເປັນງູ ມາຈາກພາສາ ຮີບບຼູ nachash 1, ຊື່ງມີຄວາມໝາຍຢ່າງແທ້ຈິ່ງ ເບີງໃນພຣະຄຳພີ.”  ເອເຊກຽນ 28:12-18 ອະທິບາຍວ່າ ສາຕານເປັນສັດທີງາມທີພິເສດອີກອັນໜຶ່ງ. 2 ໂກລິນໂທ 11:14 ບອກວ່າ ຊາຕານປອມຕົວເອງເປັນທູດແຫ່ງຄວາມສະຫວ່າງ ຈາກາຂ້ໍເຫຼົານີ້ເຫັນໄດ້ຢ່າງສັດເຈນວ່າ ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍບໍໄດ້ເປັນຄວາມຊົວສະເໝີໄປ.

ເຮົາມັກຄິດເຊື່ອມໂຍງກັນຄວາມຄິດຂອງຄວາມຊົວຮ້າຍກັບສິ່ງທີໜ້າຢ້ານຄືຄວາມມືດແລະການຄົມຄູ ແຕ່ໃນຄວາມເປັນຈິ່ງແລ້ວຄວາມຊົວຮ້າຍມັກມາ ກັບຄວາມສຸພາບອອນໂຍນທະນຸທະນອມຢ່າງດີ ສາຕານອາດຈະເບີງຄວາມງາມຂອງເອວາຫຼາຍ ແລະມີຫຍັງຜິດປົກກະຕິມາຈາກການຟັງຄຳແນະນຳຈາກການຊົງສ້າງທີສົມບູນແບບຂອງພຣະອົງ? ໃນສຸດທ້າຍ ບໍແມ່ນການມີຄວາມຮູ້ເປັນສິ່ງທີດີແລ້ວ?

ໃນບາງຄັ້ງເຮົາສາມາດເລື່ອກວິທີທີເຮັດໃຫ້ຕົນເອງເບີງດີກວ່າຄົນອືນໆ ແຕ່ທີຈິ່ງແລ້ວສິ່ງທີເຮັດໃຫ້ຕົວເອງເບີງດີກວ່າຄົນອືນນັ້ນບໍແມ່ນວິທີຂອງພຣະເຈົ້າ ຄຳວ່າ ຊົ່ວຊ້າມັກໃຊ້ໃນພຣະຄຳພີ ເຮົາສາມາດອະທິບາຍຄວາມໝາຍຂອງຄຳວ່າຮາກ ຂອງຄວາມຊົ່ວຊ້າມີຢູ່ 2 ປະເພດ:ຄື່ ການບິດເບື່ອນຄວາມດີ ການຊົ່ວຊ້າເປັນໜຶ່ງໃນກົນລະຍຸດຂອງຊາຕານ ເຂົາບໍຈຳເປັນຕ້ອງສະແດງອອກໃຫ້ເຮົາເຫັນເທີງການກະທຳຂອງມັນໂດຍການດືງເຮົາອອກຈາກພຣະເຈົ້າ ບາງຄັ້ງກຊພຽງແຕ່ວ່າປັບປ່ຽບຫຼືບິດເບື່ອນຄວາມຈິ່ງໃຫ້ເຮົາອອກຈາກເສັ້ນທາງຂອງພຣະອົງ.

 ການຖາມ& ການສະທ້ອນ

  • ທ່ານຄິດເຖິງບຸກຄົນອືນໆແລະສິ່ງຕ່າງໆຫຼືໃນສະຖານະການຊີວິດຂອງທ່ານຢູ່ເບີງແລ້ວໜ້າຈະເປັນເລື່ອງດ່ຽວກັນ ແຕ່ເມື່ອທ່ານຄຸ້ນເຄີຍຫຼືຕິດສະນິດກັບພວກເຂົາຫຼາຍຂື້ນ ແລ້ວທ່ານຈະເຫັນພວກເຂົາແຕກຕ່າງຈາກທ່ານບໍ? ນັ້ນອາດຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານເຂົ້າໃຈບັນຫາທີເຮົາປະເສີນຢູ່ໃນປັດຈຸບັນຫຼືບໍ?
  • ໃນບົດຮຽນທີ2 ໃຫ້ເຮົາເບີງໃນຂໍ້ພຣະຄຳພີທີກ່າວວ່າ ສິ່ງ​ທີ່​ມະນຸດ​ຄິດວ່າ​ຖືກຕ້ອງ ອາດ​ເປັນ​ທາງ​ນຳ​ໄປ​ສູ່​ຄວາມຕາຍ” (ສຸພາສິດ 14:12). ໃນເມື່ອເວລາທີທ່ານເລື່ອກໃນທາງໃດທາງໜຶ່ງແລະທ່ານຈະຮູ້ໄດ້ເເແນວໃດວ່ານັ້ນແມ່ນເສັ້ນທາງທີພຣະເຈົ້າຊົງພໍພຣະທັຍ ຫຼືເປັນວິທີການທີສວຍງາມຂອງຄວາມຕາຍ?

ການຕັດສິນ & ການປະຕິບັດ

ທ່ານອາດຈະຈື່ຈາກ ບົດຮຽນທີ14 ວ່າ ການຮູ້ເຖີງຈຸດປະສົງຫຼືເປົ້າໝາຍຂອງຕົນເອງໄດ້ ທ່ານກໍຕ້ອງຮູ້ວ່າຜູ້ໃດໃຫ້ທ່ານມຈຸດປະສົງຫຼືເປົ້າໝາຍຂອງທ່ານເອງກ່ອນ ດັາງນັ້ນໃຫ້ເຮົາມາຮູ້ຈັກເສັ້ນທາງຂອງພຣະເຈົ້າໂດຍການຮູ້ຈັກພຣະອົງຢ່າງເປັນສວນຕົວແລະໄກ້ສິດທີສຸດ.

ເມື່ອກະຊວງການເງິນສະຫະລັດຝຶກອົບຮົມຕົວແທນຂອງຕົນເພື່ອຮັບຮູ້ສະກຸນເງິນປອມ, ມັນບໍ່ໄດ້ໃຫ້ພວກເຂົາສຶກສາຫາເງິນປອມ. ກົງກັນຂ້າມ, ຕົວແທນໃຊ້ເວລາທີ່ບໍ່ ໜ້າ ເຊື່ອຈົນກາຍເປັນຄົນທີ່ຄຸ້ນເຄີຍກັບສິ່ງທີ່ແທ້ຈິງ. ພວກເຂົາເບິ່ງ, ຈັດການແລະກວດກາເງິນທີ່ແທ້ຈິງຫຼາຍເມື່ອພົບກັບປອມ, ມັນຈະແຈ້ງໃນທັນທີ.3

ເຈົ້າເຄີຍອ່ານພຣະຄຳພີທັງໝົດບໍ?  ໃນອີກຄວາມໝາຍໜຶ່ງ, ຂອງພຣະຄຳພີແມ່ນຊີວະປະຫວັດຂອງພະເຈົ້າ. ພວກເຮົາຈະບໍ່ຄວນສຶກສາເລື່ອງລາວຂອງພຣະອົງໂດຍມີຄວາມສົນໃຈຫຼາຍຫຼືຫຼາຍກ່ວາການສຶກສາສັບສົມບັດໃນໂລກນີ້ ໃຫ້ເຮົາສ້າງຄາມສຳພັນກັບພຣະອົງໂດຍການສຶກສາພຣະຄຳຂອງພຣະອົງເພື່ອຈະຮູ້ຈັກພຣະອົງຫຼາຍຂື້ນ ໂດຍພານພຣະຄຳຂອງພຣະອົງເອງ ອາແມນ.

For Further Study

Footnotes:

1John MacArthur, Satan: What Is He Like? Part 2. (© 1997, Grace to You). (http://www.gty.org/resources/sermons/1355/satan-what-is-he-like). Retrieved October 4, 2006. “He [Satan] appears as an angel of light. Most interesting, nachash was the Hebrew word that was used to speak of him as a serpent. That word really has two meanings; to hiss or whisper, and it also means to shine. He is the hissing, shining one.”
2D. Miall Edwards, Iniquity. (© Bible.org, 2005). (http://net.bible.org/dictionary.php?word=Iniquity). Retrieved October 4, 2006.
3Gary H. Strauss, The Real Thing. (© Questia Media America Inc., 2006). (http://www.questia.com/PM.qst?a=o&se=gglsc&d=5002480464&er=deny). Retrieved November 20, 2006. “It is commonly understood that when currency agents are trained to recognize counterfeit bills, they do not spend time examining and becoming familiar with the vast array of the best samples of the counterfeiter’s art. Rather, they spend many hours developing an intimate acquaintanceship with “the real thing,” to quote a familiar advertising phrase. Literally, every “jot and tittle” are scrupulously examined and poured over to the point that agents develop an indelible and finely detailed mental image of both sides of the various bills that make up the U.S. Treasury issue. Having developed such a thorough knowledge of even the most minute details, they are prepared to spot the incredibly subtle variations from the standard of perfection, “the real thing.” No aspect of these bills is ignored. Thus, when these agents encounter a counterfeit bill, a careful examination can typically result in the ready identification of the fake item, even though its degree of match with the real might be so close that most who regularly use these bills would never suspect the truth.”